พื้นที่ชุ่มน้ำทะเลน้อยซึ่งครอบคลุมพื้นที่จังหวัดพัทลุง จังหวัด
นครศรีธรรมราชและจังหวัดสงขลา เป็นพื้นที่ที่มีความหลากหลายทางชีวภาพ
สูง อันมีคุณค่ายิ่งต่อระบบนิเวศ การดำรงชีพของประชาชน แหล่งความรู้ทาง
ธรรมชาติวิทยา วัฒนธรรม และมีความสวยงามของทิวทัศน์ในการพักผ่อน
หย่อนใจ เป็นสถานที่ท่องเที่ยวสำคัญทางภาคใต้ สมควรแก่การอนุรักษ์ให้เกิด
ประโยชน์แก่มวลชีวิตที่เกี่ยวข้องอย่างยั่งยืนตลอดไป แต่ปัญหาความเสื่อม
โทรมของพื้นที่ชุ่มน้ำสำคัญแห่งนี้ จากการที่ประชากรเพิ่มขึ้น มีการใช้
ประโยชน์โดยตรง คือ การนำทรัพยากรธรรมชาติมาบริโภค การหาปลา บัว
หรือล่าสัตว์ป่าจำพวกนกเป็นสินค้าจำหน่ายเพื่อเป็นรายได้ มีมาโดยตลอด
ของเสีย สิ่งปฏิกูลจากชุมชน สารเคมีจากการเกษตร อุตสาหกรรมไหลลงสู่
ทะเลน้อย กิจกรรมการพัฒนาต่างๆ ที่ส่งผลให้กระแสน้ำจากทะเลน้อยไหล
ลงสู่ทะเลช้าลง การลดการใช้พาหนะทางเรือ ทำให้ท้องน้ำตื้นเขิน การส่งเสริม
การท่องเที่ยวทะเลน้อย มีนักท่องเที่ยวมา ชมทะเลน้อยมากขึ้น
                 รัฐบาลจึง สำรวจ วางแผน และประเมินผลกระทบสิ่งแวดล้อมแล้ว
จึงได้กำหนดมาตรการและวิธีการเพื่ออนุรักษ์พื้นที่ชุ่มน้ำอันสูงค่ายิ่งแห่งนี้
หลายวิธี รวมทั้งการจัดตั้งหน่วยงานเพื่อสร้างจิตสำนึกการอนุรักษ์ทรัพยากร
ธรรมชาติและอำนวยความสะดวกแก่นักท่องเที่ยว ในรูปแบบส่งเสริมการ
ท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ และเป็นหน่วยงานที่ มุ่งเน้นสร้างการมีส่วนร่วมของ
ประชาชนในการอนุรักษ์ธรรมชาติและรักษาสิ่งแวดล้อมให้สำเร็จตาม
วัตถุประสงค์ของการอนุรักษ์อย่างแท้จริง
                 ปี พ.ศ.2540 กรมป่าไม้ (เดิม) ร่วมกับการท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย
(ททท.) เสนอโครงการจัดตั้งศูนย์ศึกษาธรรมชาติทะเลน้อย ภายใต้โครงการ
พัฒนาและส่งเสริมการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์อย่างยั่งยืนของประเทศ เพื่อแก้ไข
ปัญหาความเสื่อมโทรมของทรัพยากรธรรมชาติ และส่งเสริมการท่องเที่ยวเชิง
อนุรักษ์ของประเทศ ได้ว่าจ้างบริษัทที่ปรึกษาศึกษาความเหมาะสม โดย ททท.
และกรมป่าไม้ในขณะนั้นเป็นผู้ผลักดันให้จัดตั้งโครงการ ปี พ.ศ.2541
กรมป่าไม้ ได้จัดตั้งสำนักงานโครงการเงินกู้เพื่อพัฒนาและส่งเสริมการ
ท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ขึ้น บริหารโครงการที่มีวัตถุประสงค์เดียวกันนี้ในส่วน
ความรับผิดชอบของกรมป่าไม้ทั้งหมด คณะรัฐมนตรีมีมติอนุมัติงบประมาณ
และให้เร่งรีบดำเนินการเมื่อ 22 กันยายน 2541 โดยใช้งบฯเงินกู้ OECFระยะ
ที่ 3 ปี พ.ศ.2543 ได้ทำการว่าจ้างบริษัทเอสคิวอาร์คิเทค แอนด์แปลนเนอร์
จำกัด และบริษัท เทสโก้ จำกัด เป็นผู้ออกแบบ ภายใต้การกำกับแบบการใช้งาน
ของกรมป่าไม้ ตามกฎหมายและระเบียบที่เกี่ยวข้อง ปี พ.ศ.2544 กรมป่าไม้
ทำสัญญาจ้างก่อสร้างบริษัทปิยะเอ็นจิเนียริ่ง จำกัด เมื่อ 30 พฤศจิกายน  2544
สิ้นสุดสัญญา 30  พฤศจิกายน  2545 ระยะเวลาก่อสร้าง 365 วัน
                 สำนักงานนโยบายแผนสิ่งแวดล้อมแห่งชาติ ได้มาตรวจเยี่ยม
โครงการเมื่อ 31 มีนาคม 2545และมีการประชุมหารือร่วมกันอีกหลายครั้ง
และมีหนังสือถึงกรมป่าไม้ลงวันที่ 30 พฤษภาคม 2545 ขอให้ย้ายสถานที่
ก่อสร้างจากที่เดิมมาชิดฝั่ง และปรับรายละเอียดก่อสร้างบางประการ ซึ่งอธิบดี
กรมป่าไม้(เดิม) ได้สั่งการให้หยุดสัญญาการก่อสร้าง ในส่วนของอาคาร
บริการ ทั้งกลุ่มไว้ก่อน ตั้งแต่ 17 เมษายน 2545 เป็นต้นไป จนกว่าแบบแปลน
จะแล้วเสร็จ และเห็นชอบให้ย้ายสถานที่โดยให้ผู้ออกแบบและผู้เกี่ยวข้องมา
ศึกษาสำรวจร่วมกันอีกครั้งเพื่อปรับแบบแปลนเสนอ และได้อนุมัติสถานที่แห่ง
ใหม่ริมฝั่งทะเลน้อย หมู่ 1 ตำบลทะเลน้อย อำเภอควนขนุน จังหวัดพัทลุง
ในเดือนกันยายน 2545 กรมป่าไม้ ได้มีคำสั่งแต่งตั้ง นางสิริมณี ชุมเรียง
นักวิชาการป่าไม้ 7ว ไปทำหน้าที่หัวหน้าศูนย์ศึกษาธรรมชาติทะเลน้อย จังหวัดพัทลุง และได้เริ่มบริหารงานดำเนินการจัดตั้งเป็นหน่วยงาน ตั้งแต่เดือน
มกราคม 2546 ทำการบริหารงานตามวัตถุประสงค์โครงการ เป็นต้นมา
2 ตุลาคม 2545 ได้มีพระราชกฤษฎีกาโอนบรรดากิจการ อำนาจหน้าที่ ทรัพย์สิน งบประมาณ และภาระผูกพัน จากกรมป่าไม้ เป็นของกรมอุทยาน
แห่งชาติ สัตว์ป่า และพันธุ์พืช สัญญาจ้าง ดังกล่าวจึงงมาเป็นภาระผูกพัน
ของกรมอุทยานแห่งชาติ สัตว์ป่า และพันธุ์พืช และได้เปลี่ยนชื่อหน่วยงาน
เป็น ศูนย์ศึกษาธรรมชาติและสัตว์ป่าทะเลน้อย แทนชื่อศูนย์ศึกษาธรรมชาติ
ทะเลน้อย ส่วนส่งเสริมและเผยแพร่ สำนักอนุรักษ์สัตว์ป่า กรมอุทยานแห่งชาติ
สัตว์ป่า และพันธุ์พืช กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม

ตำนานทะเลน้อย

กลับสู่หน้าหลัก